Gustaaf-Adolf-Stichting is de naam van een Duitsch-Protestantsche vereeniging tot ondersteuning van Protestantsche gemeenten in R. Katholieke gewesten in en buiten Duitschland. Zij werd in 1832 gegrondvest door den superintendent Groszmann te Leipzig tot een eervol gedenkteeken voor den Zweedschen Vorst, die 2 eeuwen te voren ter zake van het Protestantismus bij Lützen gesneuveld was. Men vereenigde haar in 1842 met eene dergelijke vereeniging, in 1841 door Zimmermann te Darmstadt tot stand gebragt. Een aantal Pruissische vereenigingen voegden er zich bij in 1841.
Het centraalbestuur dier Stichting bevindt zich te Leipzig en telt 24 leden. Ook heeft zij een eigen orgaan onder den titel: „Roto des evangeliseren Vereins der Gustav -Adolf-Stiftung”. In 1844 verklaarden de Koning van Pruissen, gelijk reeds vroeger de Koning van Würtemberg, voorts de Groothertog van Hessen en andere vorsten zich voorstanders der Stichting, waarna zij in 1849 in Beijeren en in 1861 in Oostenrijk werd toegelaten. Zij bevordert de belangen van Protestantsche gemeenten zonder onderscheid van kerkgenootschap en telt een groot aantal leden.
