Gurlitt. Onder dezen naam vermelden wij:
Johannes Gottfried Gurlitt, een Duitsch geleerde en opvoedkundige, geboren te Halle den 13den Maart 1754. Hij studeerde te Leipzig in de letteren, wijsbegeerte en godgeleerdheid, en werd in 1778 hoofdleeraar aan het paedagogium te Kloster-Bergen. Met den verdienstelijken wiskundige Lorenz nam hij van 1779 tot 1797 het rectoraat aan die inrigting waar en daarna alleen, totdat hij in 1802 benoemd werd tot directeur van het Johannéum en tot hoogleeraar in de Oostersche talen aan het academisch gymnasium te Hamburg. Door zijn toedoen werd het Johannéum een der bloeijendste scholen van Duitschland. Hij overleed te Hamburg den 14den Junij 1827. Van zijne geschriften vermelden wij: „Ueber die Gemmenkunde (1798)”, — „Ueber Mosaïk (1798)”, •— „Versuch über Büstenkunde (1800)”, — eene verzameling van „Schulschritfen (1801 en 1829, 2 din)”, — en eene vertaling van Ossian en van Píndarus.
Ludwig Gurlitt, een uitstekend Duitsch landschapschilder en een neef van don voorgaande. Hij werd geboren te Altona den 8sten Maart 1812, ontving onderrigt in de schilderkunst te Hamburg, en bestudeerde voorts de natuur in Noorwegen, Denemarken en Zweden. Nadat hij 2 jaar met eene reis naar München en Italië had doorgebragt, vestigde hij zich te Kopenhagen en werd er lid der Schilder-académie. Van 1843 tot 1846 bevond hij zich wederom in Italië, — meestal te Rome, te Napels en op Sicilië. Na zijn terugkeer toefde hij gewoonlijk te Berlijn, maar betrok in 1848 een klein buitenverblijf in het koningrijk Saksen. In 1851 ging hij naar Weenen en volbragt in 1855 weder eene reis naar Italië, alsmede in 1858 een togt naar Griekenland, waarna hij zich in 1859 vestigde op een landgoed bij Coburg.
Hij kent de bekoorlijkheid der natuur in het Noorden en in het Zuiden, en weet ze naar waarheid op het doek te brengen. Zijne eerste stukken kwamen meestal in het bezit van zijn begunstiger, koning Christiaan VIII, en bevatten meerendeels strandgeziglen in Denemarken en Sleeswijk-Holstein. Zijne Italiaansche landschappen bezitten in hooge mate den warmen toon van het zuidelijk klimaat. Vooral wordt zijne schilderij „Rosate in het Sabijnsche gebergte” zeer geroemd. Tafereelen uit de Beijersche bergstreek vindt men van zijne hand in de nieuwe Pinacotheek te München.
