(Petrus) Groenia een Nederlandsch krijgsman en tevens schilder, geboren te Makkum in Friesland den 5den October 1767, betoonde reeds vroeg grooten lust en aanleg voor de schilderkunst, zoodat hij aan de leiding van den portretschilder Beelckerk te Leeuwarden werd toevertrouwd.
Hij bevond zich echter in 1787 als vrijwilliger bij de Friesche brigade te Utrecht, werd weldra tot 2den luitenant bevorderd, maar zag zich ook genoodzaakt, om de wijk te nemen naar Frankrijk, waar hij zijne studie voortzette. In 1796 in het Vaderland terugkeerende, werd hij eersteluitenant en vertrok in 1802 als kapitein naar Suriname, werd met de ridderorde der Unie versierd, streed in de jaren 1810 en 1811 in Spanje, werd bij Talavéra gewond en was weldra luitenant-kolonel. Bij den terugkeer van Napoleon van Elba werd hij kolonel en ridder van het Legioen van Eer, streed bij Waterloo tegen de Verbondene Mogendheden, en ontving den 25sten October zijn ontslag. Naar zjjn Vaderland teruggekeerd, zag hy zich in zijn vroegeren rang hersteld, woonde als kolonel den Tiendaagschen Veldtogt bij en ontving de Militaire Willemsorde 4de klasse. Vervolgens verliet hij de dienst, wijdde zich weder aan de beoefening der schoone kunsten, en overleed te Koudekerk aan de Rijn den 1sten Julij 1844. Zijne stukken ontvingen op de tentoonstellingen grooten lof. Van hem bestaat onder anderen: „Staatsgevangenen in het Jezuïeten-collegie te St. Omer”, — „De slag bij Houthalen (6 Augustus 1831)”, — „Een stadsgezigt in Spanje”, — „Een tafereel uit den Spaanschen oorlog”, — „Een geestelijke in een rotsachtig landschap”, — en „Een stadsgezigt te Dendermonde”.
