(De) Griqua’s vormen een volksstam in het zuiden van Afrika. Zij zijn nakomelingen van Hollandsche Boers en Hottentotsche slavinnen en sedert eene halve eeuw door hun opperhoofd Andries Waterboer aan de Oranjerivier tot een klein staatje vereenigd, dat ongeveer 20000 zielen telt.
Zij spreken gebroken of verbasterd Nederlandsch en vormen eene groote, luije, zorgelooze, maar tevens welwillende en gastvrije soort van menschen, die roodachtig bruin zijn van haar en huid en gedeeltelijk het Christendom hebben omheld. Hun land is voor een groot deel uitmuntend en zeer geschikt voor de schapenteelt. Vele Griqua’s bezitten een aanzienlijk vermogen. Hunne voornaamste plaatsen zijn Philippolis ten noorden van de Oranje-rivier, en Griquatown of Klaarwater ten westen van de Vaalrivier. In weerwil van hunne gebreken zijn de Griqua’s dapper in den strijd, zooals zij bewezen hebben in 1823, toen zij onder aanvoering van bovengenoemden Waterboer het leger der Mantatties, 50000 man sterk, versloegen en hierdoor de Kaapkolonie tegen een wissen ondergang bewaarden.
