Graeuwen (Paulus ’s), een verdienstelijk Nederlandsch geneeskundige, geboren te Serooskerke op Walcheren den 3den December 1715, studeerde te Utrecht en te Leiden in de medicijnen, vestigde zich eerst te ’s Hage, daarna te Zutphen als geneesheer, werd in 1755 benoemd tot hoogleeraar aan de hoogeschool te Harderwijk en aanvaardde in 1771 eene dergelijke betrekking te Groningen, waar hij den 11den October 1772 overleed.
Hij was als een man van uitstekende bekwaamheden algemeen geacht, maar heeft, behalve zijne dissertatie en eenige orationes, geene geschriften nagelaten. Buiten zijne lessen besteedde hij zijn tijd aan de lijdende menschheid.
