Gideon, een Israëlietisch held uit het tijdperk der Rigteren, was een zoon van Joas uit den stam van Mamasse en woonde te Ophra aan de overzijde der Jordaan, waar hij, volgens de Bijbelsche legende, van een engel den last ontving, om zijn volk van de heerschappij der Midianieten te bevrijden. Vóór dat hij hiertoe overging, roeiden hij en zijne familie de dienst van Baal uit, en hij verkreeg daardoor den naam van Zerubbaal of Baalvernieler. Toen nu de Midianietische benden een inval deden in de vlakte van Esdrelon, verzamelde Gideon een leger, zond alle lafhartigen weg, en overrompelde en versloeg de vijandelijke bende.
Deze zegepraal, door eene tweede gevolgd, bezorgde aan Israël een rusttijd van 40 jaren, en het aanzien van Gideon werd daardoor zóó groot, dat men hem tot koning wilde verheffen. Hij keerde echter tot het ambteloos leven terug, en overleed te Ophra, 70 zonen nalatende.
