Gepiden is de naam van een Duitsch volk, dat vermaagschapt was met de Gothen en omstreeks het jaar 280 vóór Chr. het eerst vermeld wordt.
Zij waren van den mond der Weichsel zuidwaarts getrokken en woonden aanvankelijk ten noorden van Pannonië, waar de West-Gothen bij de Carpathen hunne westelijke en de Oost-Gothen hunne oostelijke naburen waren. Toen echter na den dood van Attila (453), tot wiens leger zij behoorden, hun Koning Aderik het juk der Hunnen afwierp, namen zij het land in bezit, waaruit hij deze verjaagde, namelijk aan de Theisz, aan de Donau en nog verder, aan den benedenloop der Drave en Save, waar zij in 488 bij Sirmium vruchtelooze pogingen aan wendden, om de Oost-Gothen op hun togt naar Italië terug te houden. Hun rijk werd in 566 door de Longobarden vernietigd, die zich onder Alboïu met de Avaren verbonden hadden. Koenimond, koning der Gepiden, sneuvelde daarbij met een groot aantal krijgsknechten. Van de overigen smolt een gedeelte zanien met de Longobarden, en een ander gedeelte met de Avaren.
