Galkoorts noemen de geneesheeren veelal eene koortsachtige ongesteldheid met eene geel of bruin beslagen tong, een bitteren smaak in den mond, gebrek aan eetlust, misselijkheid, neiging om te braken, ongeregelden stoelgang en geelachtige huidkleur. Men nam aan, dat deze ongesteldheid veroorzaakt werd door overtollige afscheiding van gal. De nieuwere geneesleer wil echter deze ongesteldheid niet als eene zelfstandige erkennen , daar zij genoemde verschijnselen bij onderscheidene ziekten waarneemt, zooals bij maagaandoening, typhus, galsteenen, leverziekten, ongesteldheden van het poortaderstelsel enz.
Misschien zou men de gele koorts of eene door ontbinding der gal in het bloed veroorzaakte vergiftiging (cholaemie, bilaemie) te regt met den naam van galkoorts kunnen bestempelen. Intusschen heerscht ook omtrent den aard dier bloedvergiftiging nog groote onzekerheid.
