Galiani (Fernando), een Italiaansch staathuishoudkundige, geboren den 2den December 1728 te Chiéti in het toenmalig koningrijk Napels, studeerde in de regten en onderscheidde zich vervolgens als bekwaam staatsman en geestig schrijver. Eene verhandeling over het geld verscheen zonder zijn naam reeds in 1749. Van meer belang is eene andere „Della perfetta conservazione del grano (1754)”, en vooral kan men zulks verzekeren van zijne „Dialogues sur le commerce des bleds (1770)”, van welke Voltaire getuigt, dat daarin de geest van Plato en Molière vereenigd was.
Voorts verscheen de merkwaardige „Correspondance inédite de Galiani 1765 à 1783 avec M. d’Epinay, le baron d’Holbach, Grimm, Didérot (1818, 2 dln)”. Met genoemde mannen had hij vriendschappelijke betrekkingen aangeknoopt, toen hij in 1768 als gezantschapssecretaris te Parijs vertoefde. Ook hield hij zich bezig met natuurkennis en oudheidkunde, en, schreef over den Vesuvius, over de schilderkunst der Ouden, enz., en overleed den 30sten October 1787.
