Fresnel. Onder dezen naam vermelden wij:
Augustin Jean Fresnel, een beroemd Fransch natuurkundige, geboren te Broglie bij Vernay in het departement Eure den 10den Mei 1788. Hij bezocht de Polytechnische school, werd ingenieur in de Vendée, maar verloor zijne betrekking na den terugkeer van Napoleon van het eiland Elba. Daarna vestigde hij zich ambteloos te Parijs, doch maakte zich weldra beroemd door zijne uitvindingen op het gebied der natuurkunde. In 1819 verwierf hij een prijs bij de Académie door het beantwoorden van eene vraag over de diffractie van het licht, en in 1823 werd hij benoemd tot lid der Académie van Wetenschappen. Hij overleed den 14den Julij 1827. Bijna alle ontdekkingen van Fresnel betreffen de theorie van het licht, zooals de refractie, de polarisatie enz. Eene van zijne belangrijkste uitvindingen is die der naar hem genoemde lens, welke tot verbetering der vuurtorens strekt.
Fulgence Fresnel, een verdienstelijk beoefenaar der Oostersche talen. Hij werd geboren te Parijs in 1796, was een broeder van den voorgaande, legde zich eerst toe op de scheikunde en daarna, nadat hij reeds 2 deelen eener uitmuntende vertaling van het Handboek der Scheikunde van Berzelius in het licht gegeven had, op de Oostersche talen. Om deze grondig te beoefenen, ging hij naar Cairo en bleef er 11 jaar. De val van een handelshuis te Alexandrië beroofde hem van zijn vermogen, waarna hij eerst de betrekking aanvaardde van consulair agent en later die van consul te Dsjidda. Als zoodanig maakte hij zich zeer verdienstelijk door bescherming der Christenen, door het vormen eener handelsverbindtenis tusschen Algiers en Bornoe door de woestijn Sahara heen, en door het verklaren van de door Arnaud verzamelde opschriften.
In 1851 stelde hij zich met Oppert en Thomas aan het hoofd eener wetenschappelijke expeditie naar Mesopotamië, om de bouwvallen van Nissar, Senkera enz. te onderzoeken, doch toen hij over Diarbekir tot Bagdad gekomen was, bleek het, dat de uitvoering van dit plan tot de onmogelijkheden behoorde. Nu begaf hij zich naar de ruïnen van het voormalige Babylon en hield er zich een jaar bezig met het verzamelen van opschriften en met het nasporen van kanalen en waterleidingen. Hij overleed te Bagdad den 30sten November 1855. Zijne „Lettres sur les Arabes (1837—1839)” zijn zeer belangrijk.
