Fredegonde was eerst de bijzit, later de gemalin van Chilperic, Frankischen Koning van Neustrië, nadat hij zijne gemalin Galesuintha uit den weg geruimd had. Brunehilde, de zuster der vermoorde, zond haren gemaal Siegbert, Koning van Austrasië, tegen zijn broeder Chilperic ten strijd. Siegbert behaalde de overwinning, maar toen de Neustriërs hem in 575 als Koning wilden erkennen, viel hij door de hand van sluipmoordenaars, afgezonden door Fredegonde. Voorts werd Brunehilde na eene korte gevangenschap teruggezonden naar Austrasië.
Tot haar nam Meroveus zijne toevlugt, de zoon van Chilperic en van diens eerste gemalin Audovera, door Praetextatus, bisschop van Rouen, heimelijk met den Koning in den echt verbonden, maar later door hem verstooten. De Austrasiërs wilden echter niets van hem weten, en de inwoners van Téronanne hem zelfs aan zijn vader uitleveren. Liever evenwel wilde hij sterven door de hand van een vriend, terwijl anderen aan Fredegonde de schuld geven van zijn dood. Praetextatus deed zij ombrengen, alsmede Audovera zelve met haren anderen zoon Chlodwig, dien zij betichtte van tooverij, waardoor hij 3 harer zonen had doen sterven. Nadat zij, door zinnelijken hartstogt jegens een ander gedreven, ook haren gemaal had doen dooden, plaatste zij zich met haren zoon Chlotarius (II), die pas 4 maanden oud was, onder de hoede van Gontram, Koning van Bourgondië. Na den dood van dezen greep zij zelve de teugels van het bewind, trok tegen hare oude vijandin Brunehilde ten strijd, behaalde de overwinning, maar overleed kort daarna in 597.
