Fraas (Karl Nicolaus), een verdienstelijk Duitsch landhuishoudkundige, geboren te Stettelsdorf bij Bamberg den 8sten September 1810, studeerde te München in de natuur- en geneeskunde, en legde zich vooral toe op de botanie. In 1835 werd hij inspecteur van den Koninklijken tuin te Athene, en werd er in 1836 hoogleeraar in de kruidkunde aan de universiteit. Na zijn terugkeer in Beijeren (1842) was hij werkzaam aan de landbouw- en nijverheidsschool te Freising, en zag zich in 1845 benoemd tot inspecteur en hoogleeraar der chemie en technologie aan de landbouwschool te Schleiszheim. In 1847 ging hij als hoogleeraar in de landbouwkunde naar de universiteit te München en werd er tevens belast met het bestuur der veeartsenijschool.
Hij schreef in het Nieuw-Grieksch de „2’roiyjïa trjo, Bovanx-ÿç (1835)”, en na zijn terugkeer: „Synopsis florae classicae (1845)”, alsmede: „Klima und Pflanzenwelt in der Zeit, ein Beitrag zur Geschichte beider (1847)”. Daarna bepaalde hij zich bij den landbouw en aanverwante vakken en gaf in het licht : „Historisch-encyklopadische Grundrisz der Landwirthschaftslehre (1848)”, — „Geschichte der Landwirthschaft (1851)”, — „Die Schule des Landbaues (1852, 2de uitgave)”, — „Baierns Rinderrassen (1853)”, — „Die künstliche Fisch-erzeugung (1854, 2de uitgave)”,— „Die Natur der Landwirthschaft (1857, 2 dln)”,— „Buch der Natur für Landwirthe oder landwirthschaftlicher Naturkunde (1860)”, — „Ackerbaukrisen und ihre Heilmittel (1866)”, — „Geschichte der Landbauund Forstwissenschaft (1866)”, — en „Wurzelleben der Kulturpflanzen (1870)”. Hij beijvert zich bij voortduring om de uitkomsten der natuurkundige wetenschap dienstbaar te maken aan den landbouw, om den landbouwenden stand te bevrijden van onkunde en vooroordeel, terwijl hij eindelijk met Meijer te Heufeld in Beijeren eene groote fabriek van kunstmest heeft doen verrijzen.
