Flaminius is de naam van een Plebéjisch geslacht in het oude Rome.
Beroemd was vooral Cajus Flaminius, die als tribuun in 232 vóór Chr. zijn voorstel doordreef, om tegen den wil van den Senaat het vroeger op de Sennonische Galliërs veroverde land onder de Romeinsche burgers te verdeelen, — een maatregel, die het uitbarsten van den grooten Galliscben oorlog (225—222) veroorzaakte. Tegen den wensch der aanzienlijken werd Flaminius, nadat hij in 227 de pasverworvene provincie Sicilië als praetor met roem had bestuurd, in 223 met Publius Furius tot consul gekozen, en hij opende den brief van den Senaat, waarin hij het bevel ontving van te bedanken, eerst nadat hij de Insubrische Galliërs aan de Adda overwonnen had.
Als censor met Cajus Aemilius Papus bouwde hij den naar hem genoemden circus, waarvan later ook de negende wijk van Rome haren naam ontleende, en zorgde tevens voor den aanleg der Flaminia via (zie aldaar). In het 2de jaar van den tweeden Punischen oorlog wederom tot consul gekozen, vertraagde hij, door de aanzienlijken tegengewerkt, de plegtigheden zijner ambtsaanvaarding totdat hij het leger bij Ariminum (Rimini) bereikt had, trok daarmede Hannibal te gemoet en liet zich bij het meer van Trasimene tot een veldslag verlokken, waarin hij den heldendood stierf.
