Feyjoo y Montenegro (Franeeseo Benito Jerónimo), een beroemd Spaansch volksleeraar, geboren den 8sten October 1676 te Cardamiro, een dorp in het bisdom Orense, trad op 14-jarigen leeftijd in de orde der Benedictijnen en bezocht vervolgens de universiteit te Oviédo, waar hij in alle faculteiten den graad van doctor verwierf. De roem van zijne geleerdheid en van zijn voorbeeldigen wandel bezorgde hem waardigheden, die hij niet eens verlangde: hij werd hoogleeraar in de godgeleerdheid te Oviédo, abt van het Benedictijner klooster aldaar, generaal zijner orde en honorair raadsheer van Ferdinand VI. Het doel van zijn streven was en bleef echter de verlichting des volks. Hij gevoelde, dat de ontwikkeling zijner landgenooten door gebrek aan onderwijs en door talrijke vooroordeelen belemmerd werd, zoodat hij zich met kracht aangordde, om nuttige kennis te verspreiden en het bijgeloof te bestrijden.
Hiertoe gaf hij in het licht zijn „Teatro critico universal ó discursos varios en todo género de materias para desengano de errores communes (1726)”, — een werk. dat hij onder den titel van „Cortes eruditas” tot aan het jaar 1760 voortzette. Hierin heeft hij tallooze misbruiken, dwalingen en vooroordeelen uitgekleed en in hunne belagchelijkheid ten toon gesteld. In weerwil van vele aanvallen en strijdschriften werden zijne 14 deelen in kwarto tot 15-maal toe gedrukt.
