Fanfare

betekenis & definitie

Fanfare noemt men een klein muziekstuk, als krijgsmuziek voor trompetten en pauken gezet. Omdat het schel en luid klinkt, wordt een grootspreker wel eens een fanfaron genoemd en blufferij met den naam van fanfaronnade bestempeld. — Een fanfare is ook het signaal tot den galop, hetwelk bij eene cavalerie-attaque door de trompet gegeven wordt. — Bij feestelijke gelegenheden worden de aanwezigen ook wel door eene hoorn-fanfare tot stilte uitgenoodigd, zoodra iemand het woord zal voeren.