Eunomius, het hoofd der gestrenge Arianen, leefde in de 2de helft der 4de eeuw. Hij was geboortig uit Dacora in Cappadocië, een leerling van Aëtius en tot wijsgeer gevormd. Hij genoot wegens zijn karakter de algemeene achting, en Eudoxius, bisschop van Antiochia, benoemde hem eerst tot zijn diaconus, en in 360 tot bisschop van Cyzicus.
Van hier verbannen wegens zijn verzet tegen het Formulier van Eenigheid, door keizer Constantius vastgestetd, begaf hij zich eerst naar Constantinopel en vervolgens naar Chalcedon. Theodosius de Groote verbande hem naar Halmyris in Neder-Moesië aan de Donau. De Barbaren verjoegen hem van daar, en hij keerde eindelijk naar Dacora terug, waar hij in 394 in hoogen ouderdom overleed.
