Essenwein (August Ottmar), een verdienstelijk Duitsch bouwkundige en hoofddirecteur van het Germaansch muséum te Nürnberg, werd geboren te Karlsruhe den 2den November 1831, ontving er zijne opleiding aan het lycéum en aan de polytechnische school, en vertoefde daarna geruimen tijd te Berlijn, Weenen en Parijs, waar hij de ateliers der voornaamste kunstenaars bezocht.
Vooral legde hij zich toe op de middeleeuwsche architectuur, en als vrucht daarvan verscheen, behalve meer dan een opstel in tijdschriften, „Norddeutschlands Backsteinbau im Mittelalter (1855)”. Zijn ontwerp voor eene hoofdkerk te Rijssel ontving in 1856 eene eervolle vermelding. In laatstgenoemd jaar vertrok hij naar Weenen en vond er in 1857 eene betrekking bij de spoorwegmaatschappij. Zoowel den vrijen tijd als de gelegenheid om te reizen gebruikte hij, om zich in de beoefening der kunstgeschiedenis te volmaken, en hij bewees groote diensten aan de nijverheid door zijne talrijke en smaakvolle teekeningen voor boekbinders, wevers, goudsmeden enz.
In 1864 ging hij naar Gratz en werd er een jaar later hoogleeraar in de architectuur aan de technische hoogeschool, terwijl hij in 1866 zijne tegenwoordige betrekking te Nürnberg aanvaardde. Hij is een uitstekend kunstenaar op het gebied der restauratie. Zijne ontwerpen voor altaren, glasschilderingen enz. worden zeer geroemd, — vooral ook zijne inwendige versiering van de Maria-Kerk te Keulen.
Hij schreef voorts: „Die mittelalterliche Kunstdenkmale der Stadt Krakau (1867)”, — en „Die innere Ausschmückung der Kirehe Grosz-St.-Martin in Köln (1866)”. Ook bezorgt hij van den „Bilder-Atlas” van Brockhaus de afdeeling „Architectur.”
