Escherny (François Louis, graaf d’),een Fransch letterkundige, geboren te Neufchâtel den 24sten November 1733, bragt zijne jeugd gedeeltelijk door met vrome dweeperij, gedeeltelijk met de dwaasheden der groote wereld. Op 24-jarigen ouderdom beving hem plotselijk de lust om te studeren, en hij spoedde zich naar het eenzame Juragebergte, waar hij zich 4 jaar op de kennis der oude talen toelegde, en keerde daarna in de wereld terug, waarna hij zich weder een 5-tal jaren afzonderde, om zich met de wiskunde en wijsbegeerte bezig te houden. Te Weenen, waar sommige zijner bloedverwanten gevestigd waren, behoorde hij aan het Hof tot de welkome gasten en tot de vrienden van den minister Kaunitz. Ook te Potsdam, te Warschau en te Petersburg was hij aan het Hof zeer gezien.
Later maakte hij kennis met Rousseau en beroemde er zich op, dat hij met dezen haspelaar nooit twist had gehad. Hij overleed den 15den Julij 1815. Tot zijne geschriften behooren: „Les lacunes de la philosophie (1783)”, — „Le Moi humain ou de Tégoisme et de la vertu”, — „Correspondance d'un habitant de Paris avec ses amis de Suisse et d’Angleterre sur les événements de 1789, 1790 et jusqu’au mois d’Avril 1791 (1791)”, — „De l’égalité ou principes généraux sur les institutions civiles, politiques et religieuses (1796)”, — en „Mélanges de littérature, d'histoire, de morale et de philosophie (1811, 3 dln)”.
