Erechtheus en Erichthonius, oorspronkelijk namen van denzelfden persoon, zijn later die van 2 verschillende personen geworden. Hij was een Attisch held, wiens geschiedenis in verband staat met die van Athene (Minerva) en van de eerste vestiging van bewoners in Attica. Ook Homerus gewaagt van een Erechtheus, een zoon der Aarde, die door Athene werd opgevoed. Volgens Apollodorus is Erichthonius de zoon van Hephaestus (Vulcanus) en van Atthis (volgens anderen van Athene), die hem, om hem voor de góden verborgen te houden, in eene kist legde en deze aan Pandrosus, de dochter van Cecrops, gaf met het bevel om ze nimmer te openen.
De zusters van Pandrosus konden echter hare nieuwsgierigheid niet bedwingen; zij openden de kist en vonden er het kind, omkronkeld door eene slang. Toen Erichthonius den mannelijken leeftijd bereikt had, verdreef hij Amphictyon en stichtte het feest der Panathenaeën. Als zijne zonen worden genoemd Erechtheus en Butus, van welke de eerste met het wereldlijk en de tweede met het priesterlijk gezag te Athene werd bekleed. Toen die van Eleusis hem den oorlog aandeden, verkondigde de godspraak aan Erechtheus, dat hij de overwinning zou behalen, indien hij eene zijner 4 dochters opofferde. Hiertoe bestemde hjj Orithyia, de jongste, waarna de andere 3 Procris, Creüsa en Chthonia zich om het leven bragten. Daarna versloeg hjj zijne vijanden; Eumolpus sneuvelde in het gevecht, doch ook hij zelf werd op aandringen van Poseidon (Neptunus) door Zeus (Jupiter) gedood. — Volgens Diodorus is Erechtheus een Egyptenaar, die in een tijd van hongersnood koren uit Egypte naar Attica bragt, waarna de inwoners hem uit dankbaarheid tot Koning uitriepen.
