Epkema (Eeco), een Friesch taalkundige, werd geboren den 13den October 1759 in het Friesche dorp Wirdum, ontving van zijn vader eene uitmuntende opleiding, bezocht de Latijnsche school te Harlingen, studeerde te Franeker in de letteren, verdedigde aldaar een proefschrift in 1786, werd praeceptor te Leeuwarden, in 1788 rector te Dockum, in 1789 te Enkhuizen, in 1803 te Hoorn, en in 1813 te Middelburg, waar hij den 1sten Februarij 1832 overleed. Hij was een man van groote geleerdheid en tevens van ongemeene bescheidenheid. De letterkundige genootschappen in ons Vaderland benoemden hem tot lid, het Koninklijk Nederlandsch Instituut nam hem op onder de correspondenten, en de Senaat der Leidsche hoogeschool bevorderde hem eershalve tot doctor in de letteren.
Grooten roem heeft hij verworven door een bundel Latijnsche gedichten, — voorts door zijn „Woordenboek op de gedichten en verdere geschriften van Gijsbert Japiks (1824)”. Ook hebben wij van hem eene uitgave van „Thet Freske Riim met aanteekeningen (1835)”. alsmede van eenige Grieksche en Latijnsche leerboeken.
