Ellissenb (Adolf), een Duitsch letterkundige, werd geboren den 14den Maart 1815 te Gartow in het land van Lüneburg, studeerde te Göttingen in de geneeskunde, maar wijdde zich weldra aan de studie der letteren.
Vooral legde bij zich toe op de Oost-Aziatische talen, bezocht eenige andere Duitsche universiteiten, volbracht in 1837 en 1838 eene reis naar Griekenland, en zette daarna te München en te Göttingen zijne studiën voort. Toen verschenen zijne „Theeund Asphodelosblüthen (1840)”, een bundel vertalingen van Chinésche en Nieuw-Grieksche gedichten, — eene vertaling van den „Esprit des lois” van Montesquieu, en van eene keurlezing uit de werken van Voltaire, — en vooral zijn uitmuntend „Versuch einer Polyglotte der Europäischen Poesie (1816)”, waarin hij den ontwikkelingsgang der volkeren uit hunne gedichten wilde aanwijzen. Voorts leverde hij: „Der Alte Ritter” naar het middel-Grieksch, — „Michael Akominatos, aartsbisschop van Athene (1846)”, — en eene verhandeling over „Voltaire als politischer Dichter”. In 1847 werd hij aangesteld bij de bibliotheek te Göttingen, gaf verschillende werken uit, was in 1848 afgevaardigde naar het Parlement te Frankfort, en schreef voorts: „Analekten zur mittelund neugriechischen Litteratur (1855—1861)”.
