Elger (Willem den), een Nederlandsch tooneeldichter, geboren te ’s Hage in 1679, studeerde in de regten en was tevens een ijverig beoefenaar der nieuwe letterkunde. Hij verdient eene eervolle plaats onder de dichters van zijn tijd. Eene ongelukkige liefde maakte echter den 4den Februarij) 1703 een einde aan zijn leven.
Hij schreef: „Wagt me voor dat laantje, klugtspel (1698 en 1735)", — „Pyrrhus, koning van Epieren, treurspel naar het Fransch van Corneille (1798)’’, — „Rotterdamsche Arcadia (1699)”, — „Manlius, blij-eindend treurspel naar het Fransch van madame Desjardins (1699)”, — „Zinnebeelden der liefde (1793 en 1732)’’, — „De dood van Cyrus, treurspel naar het Fransch van Quinault (1716, 1717)”, — „Gedichten (met de Arcadia, 1726)”, — en „Twee minnebrieven, met iets vooraf over den schrijver door prof. H. W.Tydeman (1842)”.
