Dümichen (Johannes), een verdienstelijk Duitsch oudheidkundige, geboren den 15den October 1833 te Wiszholz bij Groszglogau in Silézië, waar zijn vader predikant was, studeerde te Berlijn en te Breslau, in de godgeleerdheid en letterkunde. Daarna was hij 3 jaar als huisonderwijzer werkzaam, en begaf zich wederom naar Berlijn, waar hij zich wijdde aan de studie der Egyptische oudheden. In 1862 reisde hij naar Egypte, om er gedurende eenige jaren niet alleen dat land, maar geheel Nubië en een gedeelte van den Soedan te bezoeken.
Met een rijken buit van voorwerpen der oudheid keerde hij in 1865 terug doch in 1868 vertrok hij op last van den koning van Pruissen wederom derwaarts met de photographische aideeling der expeditie, bestemd tot de waarneming van eene zonsverduistering in Azië. De resultaten van dien togt heeft Dümichen in een archaeologisch-photographisch prachtwerk (1869—70, 2 dln) openbaar gemaakt. Bij de inwijding van het Suèz-kanaal ging hij, op uitnoodiging van den Onderkoning van Egypte, nogmaals naar de boorden van de Nijl en vergezelde er den Kroonprins van Pruissen gedurende een togt op die rivier.
Sedert zijn terugkeer van de eerste reis naar Egypte schreef hij: „Bauurkunde der Tempelanlagen von Dendera (1865)”, — Geographischeïnschriften altägyptischer Denkmäler (1865—1866, 3 dln)”, — „Altägyptische Kalenderinschriften (120 platen, 1866)”, — Altägyptische Tempelinschriften (1867,2 dln)”, — „Die Flotte einer ägyptische Königin aus dem 17 Jahrhundert vor unserer Zeitrechnung (1868, 33 platen en tekst)”, — „Historische Inschriften altägyptischer Denkmäler (1867— 1869, 2 dln),” — en „Eine altägyptische Getreiderechnung (1870).
