Doriërs

betekenis & definitie

Doriërs is de naam van een Griekschen volksstam, die zich van andere Grieksche stammen (de Ioniërs enz.) door een eigenaardigen (Dorischen) tongval, bouwstijl, dichtkunst enz. onderscheidde, en oorspronkelijk gezeteld was in Hellas, aan den Olympus en den Ossa in het Thessalische landschap Hestiaeotis en in het landschap Doris aan den Oeta, doch zich later ontwikkelde in den Peloponnésus — bepaaldelijk in Argolis, Laconie en Messénië, — en zelfs in Klein-Azië en op vele eilanden der Aegésche Zee, alsmede in Beneden-Italië en op Sicilië. Het krachtigst openbaarde zich het Dorische volkskarakter in Sparta, hetwelk door de wetten van Lycurgus het modél aanbood van een oorlogsstaat, waarin het individu wegzonk in den stroom van het algemeen welzijn.