Dombasle (Mathieu de), de grondlegger eener wetenschappelijke beoefening van den landbouw in Frankrijk, werd geboren te Nancy den 26sten Februarij 1767 en overleed aldaar den 27sten December 1843. In den tijd van het Continentaalstelsel had hij eene mangelwortel-suikerfabriek, die echter in 1812 moest gestaakt worden. Hij verloor daarbij nagenoeg zijn geheele vermogen. Daarna hield hij zich bezig met proeven omtrent de meest-voordeelige bereiding van suiker en vond die in het stelsel van uittrekking (macération).
In 1822 stichtte hij op het landgoed Rôville, door hem voor 20 jaar gepacht, eene modèl-boerderij en eene inrigting voor landbouw-onderwijs, waartoe eene vereeniging van vaderlandlievende mannen hem met het noodige kapitaal te hulp kwam. Hoewel hij door eene noodlottige blindheid bezocht werd, slaagde hij bij uitstek in zijne onderneming. De lust tot het landbouwbedrijf werd er ook bij de aanzienlijken door opgewekt, en aan zijne school hebben zich vele voortreffelijke landbouwkundigen gevormd. — Tot zijne belangrijkste geschriften behooren: „Faits et observations sur la fabrication d’un sucre de betteraves et sur la destination des mêlasses (bij herhaling gedrukt)”, — „Instruction théorique et pratique sur la fabrication des eaux-de-vie de grains et de pommes de terre”, — „Annales agricoles de Rôville”, — en „Calendrier du bon cultivateur”. Als mensch genoot hij de algemeene achting; en in 1850 verrees te Nancy ter zijner eer een standbeeld op het plein, hetwelk na dien tijd den naam draagt van „Place Dombasle".
