Discretionnair beteekent datgene, wat met gematigdheid, met verschooning, met bescheidenheid behandeld of gebruikt moet worden. Men Iaat iets aan de discretie van iemand over. wanneer men er in toestemt, dat hij naar eigen welgevallen eene taak kan behandelen. Alle gezaghebbenden in den staat hebben in meerdere of mindere mate eene discretionnaire magt: de grenzen van hun gezag kunnen nooit zoo scherp afgebakend worden, dat er niet eenige speelruimte in de toepassing overblijft voor willekeur. Het staat soms aan hunne eigene beoordeeling, of zij met de hun verleende magt al of niet tusschenbeiden zullen treden; en nog in meerdere gevallen; op welke wijze zij het hun opgedragen gezag zullen doen gelden.
In zooverre is hunne magt discretionnair. Het spreekt van zelf, dat in een welgeordenden staat aan de discretionnaire magt geene grootere uitbreiding kan en mag worden gegeven, dan volstrekt noodzakelijk is, om de ambtenaren in staat te stellen, om hunne functiën op eene behoorlijke en loijale wijze waar te nemen; omdat anders de deur voor despotisme en willekeur wordt opengezet.
