Disconto, in het Fransch escompte, in het Engelsch discount. Wie een wissel koopt, welke eerst over eenigen tijd vervalt, b. v. over 2 of 3 maanden, betaalt daarvoor niet de volle wisselsom, maar trekt hiervan een zeker bedrag af, overeenkomende met het bedrag, dat voor die som als interest vergoed zou worden gedurende den tijd, die er verloopt tusschen den dag van verkoop en den dag van betaling, den vervaldag van den wissel. Wie op 1 Maart een wissel koopt vervallende op 1 Junij groot ƒ100.—, trekt interest voor drie maanden van de wisselsom af: bedraagt de discontovoet 4°/0, dan wordt de wissel betaald met ƒ99.—.
Dien interest noemt men ‘t disconto, den interestvoet. Het wezen en de werking, het doel en het nut van het discontéren zijn dezelfde, welke bij het crediet en de banken in het algemeen omschreven zijn. Kapitaal, dat anders als ’t ware vast zou liggen in vorderingen op derden, wordt aldus los gemaakt en kan alzoo wederom in handel en bedrijf zijne gewone dienst doen. Hij, die kapitaal behoeft, verdisconteert wissels; hij, die kapitaal over heeft, neemt, koopt, disconteert ze, door voor het crediet-papier, in zich zelf zonder waarde, kapitaal voor te schieten in den vorm van contant geld. Hij verleent crediet aan allen, wier handteekeningen op het papier voorkomen.
Het discontéren is een hoofdtak van het banken- en bankiersbedrijf: toch zijn er bijzondere inrigtingen en vereenigingen voor het discontéren ontstaan, en wél, ten eerste, omdat er behoefte gevoeld werd, zij 't dan ook tijdelijk, aan buitengewone hulpmiddelen ter verkrijging van crediet in tijd van nood; en ten tweede, omdat in de groote middenpunten van nijverheids- en handelsbeweging ook voor de minder bemiddelde ondernemers de hulpmiddelen van het crediet in die mate toegankelijk behooren gemaakt te worden, als zij daaraan behoefte toonden en verdienden.
In tijden van crisis, vooral als deze veroorzaakt werden door politieke oorzaken, zijn de regéringen van landen en steden er op bedacht geweest, om zoodanige inrigtingen in ’t leven te roepen, waar de handel gemakkelijk crediet kan verkrijgen. Zij steunden dan met eigen kapitaal, en trachtten zoo het alom geschokte vertrouwen staande te houden en op te beuren, om verdere nadeelige gevolgen af te weren. Daarin ligt de oorsprong van menige disconto-kassa, of disconto-vereeniging.
Als zoodanig zeer bekend zijn de in 1830 en 1848 te Parijs opgerigte caisses en comptoires d1escompte, die andere landen en steden tot voorbeeld gestrekt hebben. In 1848 verleende de het Fransche model gevormd, zijn de in 1848 te Brussel opgerigte Union de Crédit, het Discontogesllschaft van Berlijn, in 1851, en te Weenen het Niederösterreichische Escomptegesellschaft. De werking en inrigting dezer handelsinstituten zjjn onder de Banken(Disconto-) omschreven.
