Diadochen

betekenis & definitie

Diadochen, afkomstig van een Grieksch woord, hetwelk opvolger beteekent, noemt men de veldheeren van Alexander de Groote, die na zijn dood zich meester maakten van de deelen van zijn uitgebreid gebied en er het Hellenistisch Statenstelsel vestigden, hetwelk tot aan de heerschappij der Romeinen bleef bestaan. Tot de diadochen behoorden Antípater, die Macedonië en Griekenland, Lysímachus, die Thracië en een gedeelte van Klein-Azië, Ptolomaeus, die Egypte, Seleucus, die Babylon met de oostwaarts gelegene gewesten, en Antígonus, die het overig gedeelte van Klein-Azië behield. Onderling voerden zij een hardnekkigen oorlog, die eerst na verloop van 22 jaar met den dood van Antígonus in den slag bij Ipsus (400 vóór Chr.) een einde nam.