Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 06-08-2018

Decius

betekenis & definitie

Decius is de naam van een plebéjisch Romeinsch geslacht, waarvan sommige leden zich door vaderlandlievenden heldenmoed hebben beroemd gemaakt. Van die leden vermelden wij:

Publius Decius Mus, die als krijgstiibuun in 343 vóór Chr. door beleid en dapperheid het leger redde van den consul Aulus Cornelius Cossus, hetwelk door de Samnieten was ingesloten. In 340 was hij consul tegelijk met Titus Manlius Torquatus en trok met dezen te velde tegen de Latijnen. Reeds vóór den aanvang van den slag, aan den voet van den Vesuvius, hadden de beide legerhoofden bepaald, dat degene, wiens benden begonnen te wijken, door eene vrijwillige zelfopoffering de overwinning aan de vijand ontrukken zou. Toen Decius vervolgens zag, dat zijne soldaten weifelden , wijdde hij zich zelven en zijne vijanden plegtig aan de onderaardsche goden, en stortte zich te paard midden onder de Latijnen. Hij werd gedood, doch de Romeinen, door zijn voorbeeld aangevuurd, behaalden de overwinning.

Publius Decius Mus, een zoon van den voorgaande. Hij onderscheidde zich door dap perheid in den oorlog tegen de Samnieten en Etruscers, alsmede door eene ijverige behartiging der binnenlandsche' belangen. In 297 vóór Chr. was hij ten derde male consul, tegelijk met Quintus Fabius. Toen versloeg hij bij Maleventum de Apuliërs, die de Samnieten ter hulp snelden, en veroverde het land van laatstgenoemden. In 295, toen hij wederom met Fabius consul was, voerden de Romeinen oorlog met de verbondene Samnieten, Etruscers, Galliërs en Umbriërs, en in den slag bij Sentinum, waar hij den linkervleugel tegen de Galliërs aanvoerde, behaalde hij de overwinning door op dezelfde wijze als zijn vader het leven ten offer te brengen. Van zijn zoon, die denzelfden naam droeg, is ten onregte vermeld, dat hij in 279 in den slag bij Asculum het voorbeeld volgde van zijn vader en grootvader.

Cajus Messius Quintus Trajanus Decius. Deze werd door keizer Philippus (249 na Chr.) naar Moesië gezonden, om er een opstand der legioenen te dempen. Zelf werd hij echter tot keizer uitgeroepen, en Philippus verloor tegen hem den slag en het leven bij Verona. Hij was een wreede vervolger der Christenen en hield met krachtige hand de teugels van het bewind. Door het verraad van Gallus, die na hem den troon beklom, sneuvelde hij met zijn zoon in een veldslag tegen de Gothen, die Philippolis hadden ingenomen (251).