Een Duitsch schrijver, werd geboren te München den 3den October 1809, studeerde te München, Berlijn en Göttingen in de regten, was eerst advocaat bij de regtbank te Au, zag zich daarna geplaatst bij het ministérie van Binnenlandsche Zaken, en in November 1835 als secretaris bij den toenmaligen Kroonprins, later koning Maximiliaan II († 1864).
In 1843 werd hij regéringsraad en bekleedde voorts andere hooge staatsambten. In 1849 als afgevaardigde naar het Parlement te Frankfort gezonden, behoorde hij er tot de vertegenwoordigers van de constitutionele monarchie en van de zelfstandigheid van Beijeren. Met het ontvangen der Beijersche Kroon-orde trad hij in 1857 in den adelstand. Van zijne dichtwerken, die hij onder den naam van Karl Fenau uitgaf, vermelden wij: „Edgar, oder Blätter aus dem Leben eines Dichters (1838)”, — „Mythische Gedichte (1835)”, — „Gedichte (1845)”, — en „Die Sendlinger Schlacht am Christtage 1705 (1842)”. Voorts noemen wij zijne drama’s: „Beatrice Cenci”, — „Ulrich Schwarz”, — en „Bianca Capello”, — benevens zijn lyrisch spel: „Das Fest der Muzen (1844)”. Ook heeft hij na den dood van von Schenk (1845) vijf' jaargangen van de „Charitas” uitgegeven.
