Onder dezen naam vermelden wij:
Dominique Joseph van Damme, graaf van Uneburg en generaal in Fransche dienst. Hij werd geboren te Cassel in Fransch Vlaanderen den 5den November 1771, trad bij het begin der groote Omwenteling in dienst, en werd in 1793 brigade-generaal, voorts in 1799 divisie-generaal, nadat hij zich bij verschillende gelegenheden onderscheiden had. Hij woonde in ons Vaderland onder het opperbevel van generaal Brune den veldtogt in Noord-Holland bij, streed bij Bergen en Castricum tegen het Engelsch-Russische leger, werd wegens zijne dapperheid in 1803 door den Eersten Consul met een koppel pistolen begiftigd en het volgende jaar benoemd tot officier van het Legioen van Eer.
In 1805 bevond hij zich bij het groote leger, belast met het bevel over de 2de divisie van het armeé-corps van den maarschalk Soult. Hij veroverde Donauwörth, bezette Augsburg, nam in de daarop volgende gevechten 3000 man gevangen en zag zich na den slag bij Austerlitz benoemd tot grootkruis van het Legioen van Eer. In 1809 behaalde hij aan het hoofd der Würtembergers nieuwe lauweren. Wegens ongenoegen met Jerôme Bonaparte, koningvan Westfalen, viel hij in ongenade en kreeg bevel, om zich naar Cassel te begeven. In 1813 kwam hij weder in dienst, doch werd bij Kulm door de Russen en Pruissen omsingeld en gevangen genomen. Na den vrede van 1814 keerde hij naar Frankrijk terug, maar ontving weldra den last, Parijs te verlaten, omdat hij in het begin der Revolutie de uitgewekenen met de grootste onbarmhartigheid bejegend had.
In ’t algemeen schijnt het, dat men hem niet kan vrijpleiten van wreedheid. Na den terugkeer van Napoleon werd hij pair van Frankrijk en ontving het bevel over de 2de divisie van het leger en later over het 3de legercorps onder generaal Grouchy. Toen de slag bij Waterloo verloren was, moest hij terugtrekken, en na het verdrag van St. Cloud kreeg hij bevel, om zich te Vierzon te vestigen. In 1816 uit Frankrijk verbannen, begaf hij zich eerst naar Gent en vervolgens — toen hij aldaar niet mogt blijven — naar Noord-Amerika. Later echter vestigde hij zich, met vergunning der Nederlandsche regéring, op zijne goederen bij Gent, en overleed in zijne geboorteplaats den 15den Julij 1830.
Pieter van Damme, een verdienstelijk penningkundige, geboren te Gent in 1728 en overleden als boekhandelaar te Amsterdam in 1806. Hij was directeur van het Zeeuwsch Genootschap van Wetenschappen, lid van de Koninklijke Maatschappij te Göttingen enz., en verwierf grooten roem door zijne uitgebreide kennis en door zijne rijke verzameling van boeken, penningen en munten. Zijn antwoord op de vraag „Welke is de eerste oorsprong der wapenschilden van familiën, vorsten, landen, en wanneer zijn dezelve allereerst gebragt op de Europésche munten” werd in 1784 door Teyler’s Tweede Genootschap met goud bekroond. Voorts schreef hij een „Bericht van de talrijke verzamelinge van Grieksche, Romeinsche en andere penningen enz.”, geplaatst in de werken van het Zeeuwsch Genootschap (dl IV, 1775). Hij schonk zijne verzameling bij uitersten wil aan de Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen, die er een catálogus van deed opmaken, welke 340 bladzijden telt, en vervolgens de erfenis onder den hamer bragt. De catalogus zijner boekerij was 230 bladzijden groot.
Damnum Damnum, zie Schade.
