Custine. Onder dezen naam vermelden wij Adam Philippe, graaf de Custine, een Fransch generaal, geboren den 4den Februarij 1740. Reeds op 8-jarigen leeftijd nam hij deel aan den krijgstogt in de Nederlanden. Doordien hij zich in den Zevenjarigen oorlog en vervolgens in Amerika roemrijk onderscheidde, doorliep hij met spoed de verschillende rangen, werd na zijn terugkeer gouverneur van Toulon, alsmede afgevaardigde naar het Parlement, waar hij zich bij de liberalen aansloot, en zag zich in 1791 bevorderd tot luitenant-generaal.
In de jaren 1792 en 1793 streed hij aanvankelijk voorspoedig, doch werd vervolgens bij herhaling geslagen. Daar hij voorts wegens den zwakken toestand van zijn leger terugtrekken moest, werd hij op eene aanklagt van Marat en Billaud Varenne voor het Comité de salut public geroepen en beschuldigd van verstandhouding met de vijanden van Frankrijk, alzoo van verraad jegens de Republiek. Hoewel hij zich op eene voldoende wijze verdedigde, werd hij den 27sten Augustus 1793 ter dood veroordeeld en onderging reeds den volgenden dag dat vonnis. Zijn wensch, dat zijn zoon Renaud Philippe door de uitgave zijner brieven de eer zijns vaders handhaven mogt, bleef onvervuld, daar die zoon op den 3den Januarij 1794 desgelijks het schavot betrad. Toch zijn die papieren later in het licht verschenen door de zorg van zijn adjudant Baraguay d'Hilliers, onder den titel „Mémoires posthumes du général français comte de Custine, rédigés par un de ses aides de camp (1795, 2 dln)”.
Astolphe markies de Custine, een Fransch schrijver. Hij was de zoon en kleinzoon van beide bovengenoemden, en werd geboren in 1793. Een onbedwingbare lust tot reizen spoorde hem aan om rond te zwerven zonder een bepaald beroep te kiezen. Van 1811 tot 1822 trok hij door Engeland, Schotland, Zwitserland en Calabrië, — in 1835 ging hij naar Spanje, en vervolgens naar Rusland. Hij schreef : „Mémoires et voyages (1830,2 dln)”, — „L’Espagne sous Ferdinand VII (1838, 4 dln)”, — „La Russie en 1839 (1843, 4 dln)", benevens eenige uitstekende romans, zooals „Aloys ou le moine de Saint-Bernard (1827)”, — „Le monde comme il est (1835, 3 dln)”, — „Ethel (1839, 2 dln)”, — „Romuald ou la vocation (1848, 4 dln)” enz. Hij overleed in 1857 op zijn kasteel St. Gratien bij Pau.
