Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 06-07-2018

Conon

betekenis & definitie

Conon, een beroemd Atheensch vlootvoogd, was in 409 vóór Chr. krijgsbevelhebber tegelijk met Alcibíades en Thrasybulus, en stond 3 jaar later aan het hoofd der 10 veldheeren, aan wie na den val van Alcibíades het hoogste krijgsgezag was toevertrouwd. Door Callicrátidas geslagen en in Mitylene omsingeld, zag hij zich door eene overwinning der overige veldheeren uit zijn neteligen toestand gered, doch hjj behield door de volksgunst zijn bevelhebberschap en redde in den ongelukkigen zeeslag bij Aegos Potamos een aantal schepen uit de handen van den overmagtigen vijand. Vervolgens werd hem door Pharnabazus het bevel opgedragen over eene vloot, door den Perzischen Koning ter bestrijding van de Spartanen uitgerust, en hij bragt deze, door Pisander aangevoerd, weldra eene geduchte nederlaag toe. Daarna veroverde hij met Pharnabazus onderscheidene eilanden en steden aan de kust van Klein-Azië, en in het begin van 393 zeilde hij naar Messénië en Laconië, verwoestte er het land en onderwierp het eiland Cythéra op nieuw aan de heerschappij van Athene.

Terwijl nu Pharnabazus zich naar Corinthe begaf, om aldaar de bevolking tegen Sparta op te ruijen, keerde Conon met rijken buit in de Piraeus, de haven van Athene, terug. Hij werd bestempeld met den eernaam van „Bevrijder des Vaderlands”, en hij toonde zich erkentelijk voor die hulde door eene hecatombe te offeren en het geheele volk te onthalen. Daarna zorgde hij voor den opbouw der muren van Athene. De Spartanen, bevreesd dat Athene door zijne vriendschap met Perzië eerlang weder bloeijen zou, knoopten onderhandelingen aan met het Perzische legerhoofd Tiribazus en deden hem gunstige aanbiedingen. Toen de Atheners dit vernamen, zonden zij aanstonds Conon met een gezantschap derwaarts. Doch Tiribazus was reeds voor de Spartaansche belangen gewonnen, — althans hij deed Conon te Sardes in hechtenis nemen onder voorwendsel, dat hij den Perzischen Koning benadeeld had. Volgens Isócrates en Diodórus Siculus werd de Atheensche vlootvoogd naar het binnenland van Azië gebragt en aldaar onthoofd; doch volgens Nepos en Lysias ontsnapte hij, en overleed bij Evágoras op Cyprus.