Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 04-07-2018

Combinatie

betekenis & definitie

Combinatie beteekent verbinding en dus in de logica de zamenvoeging van onderscheidene begrippen, die tot eene bepaalde uitkomst kan leiden. Verkrijgt men zoodanige combinatie, dan kan men haar eene scherpzinnige noemen. Heeft iemand eene groote vaardigheid om, tot het oplossen van moeijelijkheden, begrippen doelmatig zamen te voegen, dan zegt men van hem, dat hij den geest van combinatie bezit.

In de algebra heeft men combinatiën van grootheden, en deze laatste dragen den naam van elementen. Men kan deze met of zonder herhaling combinéren, dat is, zij mogen meermalen of slechts eenmaal in eene combinatie voorkomen. Heeft men 4 elementen a, b, c en d, dan zijn er 6 verschillende combinatiën mogeljjk 2 aan 2, namelijk ab, ac, ad, bc, bd en cd, — 4 verschillende combinatiën 3 aan 3, namelijk abc, abd, acd en bed, — en slechts ééne combinatie van 4, namelijk abcd. Met herhaling wordt het aantal dier combinatiën veel grooter. — Iets dergelijks als de combinatiën is de permutatie of de onderlinge verplaatsing der elementen. Voor a, b en c zijn bijv. 6 permutatiën mogeljjk, nameljjk abc, acb, bac, bca, cab en cba.

Verbindt men nu de combinatie met de permutatie, zoo verkrijgt men de variatie. De variatie van gegeven elementen is hunne combinatie 2 aan 2, of 3 aan 3 met alle mogelijke verplaatsingen. Bijv. a, b en c geven de volgende 6 variatiën, ab, ba, ac, ca, bc, cb. De combinatie-leer in hare uitgebreidste beteekenis behandelt tevens de wetten der permutatie en variatie, en de combinatorische analysis, door Hindenburg uitgevonden, is de toepassing der combinatie-leer op de analysis. De combinatie-leer komt vooral voor de kansrekening — dus voor loterij-spelers en stichters van levensverzekerings-maatschappijen — te pas.

< >