Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 04-07-2018

Clarinet

betekenis & definitie

Clarinet is de naam van een blaasinstrument, dat in 1690 door Denner te Neurenberg is uitgevonden. De toon, die in de fluit ontstaat door het breken van een dunnen luchtstroom tegen een scherpen rand, wordt in de clarinet voortgebragt door de trilling van een in het mondstuk vastgehecht plaatje. Wegens omvang en volheid van geluid is de clarinet het beste blaas-instrument, doch men kan op één clarinet slechts één toon-aard blazen.

In het orquest gebruikt men hoofdzakelijk A-, B- en C-clarinetten en bij de militaire muziek ook wel eene Es-clarinet. Tot de soorten van clarinetten rekent men voorts den bassethoorn, benevens de door Streitwolf te Göttingen uitgevonden tenor- en bas-clarinetten.

< >