Cincinnatus-orde (De) is eene orde der Amerikaansche Unie, die slechts korten ijjd heeft bestaan. Na het eindigen van den vrijheids-oorlog stichtten de officieren eene vereeniging met het doel, om de verkregene regten te handhaven. Niet ten onregte noemden zij zich „Cincinnatussen”, omdat elk van hen naar zijn gewoon bedrijf terugkeerde.
Op het ordeteeken, dat aan een donkerblaauw lint met witte zoomen gedragen werd, aanschouwde men dan ook het beeld van Cincinnatus, die van 3 Romeinsche Senatoren het zwaard, als teeken zijner waardigheid ontvangt, en verder dat zijner echtgenoote in het verschiet voor de deur der landelijke woning en door landbouw-gereedschap omgeven, een en ander met het randschrift „Omnia relinquit servare rem publicam (Hij verlaat alles om zijn vaderland te beveiligen)”, en op de keerzijde bij de rijzende zon eene stad met geopende poort, schepen en de faam, Cincinnatus kroonende, met de woorden „Virtutis praemium societatis Cincinnati institutae 1783 (Belooning der dapperheid van het genootschap Cincinnatus, ingesteld in 1783).” In eene afdeeling naar de onderzijde zag men twee inééngeslotene handen die een hart vasthielden met de woorden „Esto perpetua (Het blijve in eeuwigheid)”, en het geheel was omgeven door de woorden „Societas Cincinnatorum, instituta A. D. 1783 (Het genootschap der Cincinnatussen, ingesteld in het jaar des Heeren 1783)”. Dit eereteeken zou erfelijk wezen, terwijl eere-leden slechts voor levenslang benoemd konden worden. Dit voorregt viel aan onderscheidene Fransche zee-officieren te beurt, die voor de vrijheid van Amerika gestreden hadden.
Washington werd tot eersten president benoemd. De statuten der orde waren echter naauwelijks uitgevaardigd, toen zich daartegen van alle kanten uit de jeugdige Staten krachtige stemmen verhieven en het Congrés het dragen van ordedeteekenen verbood, als in strijd met den republikeinschen geest. Reeds hadden alzoo de Cincinnatussen den 3den Mei 1783 te Philadelphia tot opheffing van hunne vereeniging besloten, toen er een vleijend en erkentelijk schrijven ontvangen werd van den Koning van Frankrijk over het verleenen dier orde aan zijne officieren. Hierdoor gevoelde men zich verpligt, om de statuten te wijzigen, namelijk de bepaling der erfelijkheid door te halen en geene nieuwe leden aan te nemen. Op deze wijze moest de orde spoedig verdwijnen, vooral ook, daar vele leden haar uit eigen beweging aflegden. De Fransche officieren droegen haar tot aan het uitbarsten der groote Revolutie, doch in een veranderden vorm, namelijk in dien van een gouden adelaar met uitgespreide vleugels, boven wiens kop zich een lauwerkrans en op wiens borst zich het boven beschreven zinnebeeld bevond. Het hing in het linker knoopsgat aan een blaauw, met leliën versierd lint. Dit laatste was een zinnebeeld der vriendschap van Frankrijk en Amerika.
