Chrysolóras (Manuël of Emanuël) was een der eerste Grieken, die den flaauwen weerschijn der oud-Helleensche beschaving, welke in Constantinopel was blijven schitteren, naar het westen van Europa overbragt. Hij werd geboren in het midden der 14de eeuw, en wijdde zich aan de beoefening der wijsbegeerte.
Zijn Keizer zond hem in 1390 uit naar de vorsten van Europa, om hunne hulp tegen de Turken in te roepen, en hij verkreeg niet alleen aanzienlijke geldsommen, maar ook een viertal schepen van Frankrijk. In 1396 stichtte hij op verzoek van den Senaat van Florence aldaar eene school voor Grieksche letterkunde, bekleedde vervolgens het leeraarsambt aan eene dergelijke school te Pavia, gaf toen onderwijs te Milaan, spoedde zich daarna naar Venetië (1402), en werd van hier door Gregorius XII naar Rome geroepen, waar hij tot de R. Katholieke Kerk overging. In 1443 begaf hij zich met 2 cardinalen naar Duitschland om er de plaats te bepalen, waar een concilie zou gehouden worden, en vergezelde toen paus Johannes XXIII naar Constans, waar hij den 16den April 1415 overleed. Behalve onderscheidene godgeleerde geschriften heeft men van hem „Erotemata (1482)” of de beginselen der Grieksche taal in vragen en antwoorden, die onderscheidene uitgaven beleefden en Erasmus en Reuchlin tot leiddraad verstrekten.
