Chamfort, een Fransch schrijver, geboren in 1741 in een dorp bij Clermont in Auvergne, begaf zich reeds op jeugdigen leeftijd naar Parijs. Zijne eerste letterkundige werkzaamheid bestond in het opstellen van artikelen voor het „Journal encyclopédique” en voor den „Vocabulaire Français”, welke hij een tijd lang redigeerde. Voorts schreef hij onderscheidene blijspelen, waartoe „Le marchand de Smyrne” behoort, terwijl zijn treurspel „Mustapha et Zéangir” hem de betrekking verschafte van secretaris bij den prins van Condé, welke hij echter kort daarna nederlegde.
In 1781 werd hij lid der Académie, waarna hij in 1789 met geestdrift deel nam aan de Revolutie. Nadat hij eenigen tijd in dienst was geweest van Mirabeau, werd hij bibliothecaris aan de Nationale Boekerij, doch wegens zijn verzet tegen de gruwelen van het Schrikbewind in den kerker geworpen. Wèl werd hij kort daarna op vrije voeten gesteld , doch hij zag zich weldra wederom met de gevangenis bedreigd, zoodat hij de handen aan zichzelven sloeg en ten gevolge daarvan op den 13den April 1794 overleed. Zijne werken getuigen van uitgebreide kennis en van een zuiveren smaak; zij zijn in 1795 in 4 deelen in het licht verschenen.
