Antonio Giudica, hertog van Giovenazza, vorst van Cellamare, bekend door zijne zamenzwering tegen den hertog van Orleans, regent van Frankrijk, en geboren te Napels in 1657, werd opgevoed aan het hof van Karel II van Spanje, trad er in dienst, en woonde er den Successie-oorlog benevens onderscheidene veldtogten in Italië bij. Na den slag van Luzzara zag hij zich bevorderd tot veldmaarschalk, doch werd in 1707 bij de belegering van Gaëta door de Keizerlijke soldaten gevangen genomen en eerst in 1712 weder op vrije voeten gesteld.
Nu werd hij lid van het Spaansche Kabinet en begaf zich in 1715 als buitengewoon gezant naar Parijs. Hier werd hij het middelpunt eener zamenzwering, welke ten doel had, het regentschap van Philippus van Orleans te doen overgaan op Philips van Spanje. De toeleg werd echter in 1718 ontdekt, en Cellamare gevangen genomen en over de grenzen gebragt. Hij bekleedde voorts de betrekking van kapitein-generaal van Castilië, en overleed te Sevilla den 16den Mei 1733.
