Canstein (Karl Hildebrand, vrijheer van), de stichter van het Cansteinsche Bijbelgenootschap, werd geboren den 4den Augustus 1667 te Lindenberg niet ver van Storkow, studeerde te Frankfort aan de Oder in de regten, werd page aan het Hof van den Keurvorst van Brandenburg en begaf zich vervolgens in krijgsdienst in de Nederlanden. Te Brussel door eene zware ziekte overvallen, deed hij de gelofte, dat hij, zoo hij herstellen mogt, met al zijne krachten God zou dienen. Hij genas en begaf zich naar Berlijn, waar hij zijn tijd, zijne kracht en zijn vermogen aan het heil van zijne medemenschen wijdde, terwijl hij vriendschappelijk verbonden bleef met Spener en met Franke te Halle. Hij overleed den 19den Augustus 1719.
Innige vroomheid, die zich in weldadigheid openbaarde, was de hoofdtrek van zijn karakter. Om den Bijbel in allen handen te brengen, schafte hij, door eene inschrijving gesteund, letters en persen aan, waarna hij den Bijbel van Luther in verschillende formaten en in talrijke exemplaren in het licht deed verschijnen, die vervolgens voor geringen prijs werden verkocht. De uitvoering van dit verdienstelijk werk geschiedde in het Weeshuis te Halle. In 1712 werden 5000 exemplaren van het Nieuwe Testament gedrukt en voor 2 groschen ieder verkocht, en later verschenen onderscheidene andere uitgaven van gedeelten des Bijbels. Het gesticht van Franke erfde na zijn overlijden zijn geheele vermogen, en verkreeg in 1735 van Friedrich Wilhelm I nieuwe privilégiën voor zijne drukkerij. Sedert den aanvang tot het einde van 1863 werden er ruim 51/4 millioen exemplaren (hoofdzakelijk van Bijbels) afgeleverd. — Canstein is voorts bekend als schrijver eener Concordantie van de 4 Evangeliën (1718), en van eene levensschets van Spener (1729).
