Cacalia L.

betekenis & definitie

Cacalia L. is de naam van een plantengeslacht uit de familie der zamengesteldbloe- migen en onderscheidt zich door een cylindrischen, diep ingesneden, aan den voet veelal met schubben bedekten kelk, eene buisvormige bloemkroon en ruige zaden. Hoewel in den laatsten tijd aan dit geslacht, zooals het door Linnaeus werd vastgesteld, onderscheidene soorten ontnomen en bij andere geslachten ingedeeld zijn, bestaat het nog uit een groot aantal andere, die meerendeels in de warme gewesten van Azië en Amerika, alsmede op de Alpen worden gevonden. Tot de sierplanten behooren C. alpina L. met niervormige, getande bladeren, talrijke roode bloemen en schermvormige aren, in het Schwarzwald groeijend, — C. albifrons L., zich van de voorgaande soort onderscheidend door grijze, spitse, grootere bladeren en door 6 licht- purperroode of bijna witte bloemen, en desgelijks op de Alpen groeijend, — en C. suaveolens L. met talrijke, regtstandige, manshooge, gestreepte stengels, afwisselende, pijlvormige bladeren en witte, welriekende bloemen; deze laatste behoort te huis in Virginia.