Onder dezen naam vermelden wij:
Boyer Boyle, een Engelsch staatsman. Hij werd geboren den 25sten April 1621 op het slot Lismore in het Iersche graafschap Waterford, en op 7-jarigen leeftijd door Karel I verheven tot baron van Broghill. Na het uitbarsten der Iersche revolutie streed hij voor zijn Koning en bleef aan hem getrouw, totdat deze in 1649 onder den moordbijl bezweken was. Boyle begaf zich naar zijne goederen, maar onderhandelde met de Stuarts en was juist van voornemen om zich naar Ierland te begeven en er een opstand ten behoeve van Karel II aan te vuren, toen Cromwell bij hem binnentrad, hem de onderschepte brieven toonde en hem in de keus gaf, om zich tegen eene aanklagt te verantwoorden of tot bevrediging van Ierland mede te werken. Boyle koos dit laatste en was vervolgens een getrouwe raadsman van Cromwell. Eerst na den dood van dezen trad hij weder op als een voorstander van Karel II en begon in Ierland, wat Monk in Engeland spoedig volbragt. Onder de regering van Karel II werd Boyle, graaf van Orrery en lord-regter van Ierland. Wegens ongenoegen met den hertog van Ormond, lord-luitenant van Ierland, die hem van hoogverraad beschuldigde, legde hjj, nadat hij zich geregtvaardigd had, zijne betrekking neder, en wijdde zijne dagen aan de beoefening der wetenschap en der dichtkunst. Hij schreef een roman en onderscheidene treurspelen, en overleed den 16den October 1679.
Robert Boyle, een Engelsch natuurkundige en een broeder van den voorgaande. Hij werd geboren te Lismore den 25sten Januarij 1626, bezocht de school van Eton bij Windsor en vervolgens eene te Parijs, ontving zijne verdere opleiding te Genève, reisde in Italië, en keerde in 1644 naar Engeland terug. Hier leefde hij ambteloos op zijne goederen of in de academie-steden en hield zich bezig met de beoefening der wetenschap. Hjj overleed als voorzitter van het “Koninklijk Genootschap van wetenschappen” te Londen op den 30sten December 1692. Hij beijverde zich vooral, om de uitspraken der wetenschap in overeenstemming te brengen met die des Bijbels. Zijne proeven over de veerkracht der lucht baarden groot opzien. Ook heeft hij zich beijverd, om de scheikundige
bestanddeelen der lucht op te sporen. Hij heeft over deze en dergelijke onderwerpen eene reeks van geschriften uitgegeven, die later op nieuw in 5 deelen in het licht zijn verschenen. Hij behoorde tot de edelste beoefenaars der wetenschap, die deze liefhebben om haar zelve.
