een Duitsch schrijver, geboren in 1808, werd officier in Pruissische dienst en verliet het land ten gevolge der gebeurtenissen van 1831. Hij diende vervolgens eenigen tijd bij het vreemdenlegioen in Algérië en bezocht daarna de letterkundige en politieke salons te Parijs. Na de amnestie van 1840 keerde hij naar Berlijn terug, maar bevond zich weldra weder in Frankrijks hoofdstad, waar hem het verblijf ontzegd werd.
Daarom vestigde hij zich in 1845 te Brussel en werd redacteur van een Duitsch blad. In 1848, tijdens de Februarij- omwenteling, ging hij nogmaals naar Parijs. Hier rigtte hij een legioen op, om daarmede
Duitschland in eene republiek te hervormen. Met Herwegh deed hij het den 24sten April 1848 over de Rijn trekken en naar Baden oprukken; hij werd echter 3 dagen later bij Dossenbach door de “Wurtembergers geslagen en gevangen genomen. In 1849 zag hij zich tot een jaar eenzame opsluiting veroordeeld, maar hij werd kort daarna door het Mei-oproer in Baden bevrijd. Nu wilde hij eene staatkundige rol in Baden vervullen, doch het Voorloopig Bewind deed hem als krankzinnig naar Kiszau brengen en vervolgens naar Illenau, waar hij in 1851 overleed. Hij schreef “Reise von London in die Schweiz (1834)”, “Pariser Silhouetten (1836)”, “Haut-relièfs der Gegenwart (1838)” enz.
