Onder dezen naam vermelden wij:
Karel van Boisot, door Alva uit den lande gebannen. Hij hield briefwisseling met den prins van Oranje en werd door dezen aangesteld tot gouverneur van Vlissingen (1573). Zijn aanslag op Middelburg mislukte, maar het kasteel Rammekens werd door hem veroverd. De prins zond hem naar Engeland, om er de belangen van Holland en Zeeland te behartigen, — ook behoorde hij onder de gemagtigden tot den vredehandel te Breda. In 1575 sneuvelde hij op Schouwen in een gevecht tegen de Spanjaarden, getroffen door het schot van een van zijn eigen soldaten.
Lodewijk van Boisot, heer van Ruaart, een broeder van den voorgaande. Hij werd geboren te Brussel en behoorde hoogst waarschijnlijk tot het Verbond der Edelen. Hij was admiraal van Zeeland, hielp in 1572 den prins van Oranje binnen Roermond en opende voor hem de poorten van Mechelen. Hij behaalde in 1574 bij Reimerswaal eene schitterende overwinning op de vloot van Requesens: 10 Spaansche schepen werden veroverd, maar de admiraal verloor daarbij een oog. Hij vervolgde daarna de Spanjaarden, die naar Antwerpen op de vlugt gingen en nam nog een elftal van hunne schepen. Dien ten gevolge werd geheel Zeeland van de Spanjaarden verlost.
Groote dienst bewees hij in laatstgenoemd jaar aan het belegerde Leiden, daar hij onder het leveren van onderscheidene gevechten de dijken deed doorsteken en met zijne vloot de uitgehongerde stad ter hulp snelde. Hij en andere opperhoofden werden bij die gelegenheid met gouden ketenen en gedenkpenningen begiftigd. Bij eene poging echter om met een gewapend vaartuig aan het hoofd zijner dapperen hulp te brengen aan het belegerde Zierikzee, werd het schip door de Spanjaarden reddeloos geschoten en hij kwam — met bijna 300 onderhoorigen — in de golven om het leven. Dit geschiedde op den 15den Junij 1576.
