Balbi (Adriano), een beroemd aardrijkskundige, werd geboren te Venetië den 25sten April 1782, en wekte door zijn eerste geographische geschrift “Prospetto politico-geograflco dello stato attuale del globo (Overzigt van den tegenwoordigen staatkundig-aardrijkskundigen toestand des aardbols, Venetië, 1808)” zoozeer de aandacht, dat de kardinaal Zurla hem de betrekking bezorgde van leeraar der aardrijkskunde aan het collegie San Michaël te Murano. Gedurende de jaren 1811 en 1813 was hij leeraar in de natuurkunde aan het Lycéum te Fermo. Staatkundige omstandigheden verhinderden hem, het hoogleraarsambt in de aardrijkskunde te Parma te aanvaarden, en hij keerde naar Fermo terug, waar hij desgelijks als een buitenlander zijn ontslag ontving van dè pauselijke regering.
In hetzelfde jaar werd hij secretaris bij de algemeene directie der belastingen te Venetië. Tevens bewerkte hij zijn “Compendio di geographia universale (Handboek der algemeene geographie)”, en kwam hierdoor in betrekking met Maltebrun, die hem de bewerking opdroeg van onderscheidene artikelen voor de “Nouvelles annales des voyages”. In het jaar 1820 begaf hij zich wegens familieaangelegenheden naar Portugal. In het koninklijk archief verzamelde hij er de bouwstoffen voor zijn “Essai statistique sur le royaume de Portugal et d’Algarve (Paris, 1822)”, een uitmuntend boek, waarin men over Portugésche kunst en letterkunde veel aantreft, dat men elders te vergeefs zoekt. Om het toezigt te houden op de uitgave, vestigde hij zich in 1821 te Parijs. Hier werkte hij een aantal jaren aan zijn “Atlas ethnographique du globe ou classification des peuples anciens et modernes d’après leurs langues (Paris, 1826).” Wèl zocht het ministerie Martignac hem het verblijf in Frankrijks hoofdstad door geldelijken steun aangenaam te maken, maar hij keerde in 1832 naar Padua terug, waar hij den 14den Maart 1848 overleed.
Behalve de reeds genoemde werken, heeft hjj “Statistieke tabellen”, een “Leerboek der aardrijkskunde”, eene “Schets der aardrijkskunde” enz. uitgegeven. Zijn “Seritti geografici (Aardrijkskundige geschriften)” zijn uitgegeven te Turijn in 1842. Eene groote verdienste van de werken van Balbi is de ongemeene naauwkeurigheid der opgaven, welke hij met onvermoeiden ijver verzameld en getoetst heeft.
