Abbreviatoren noemt men in het algemeen de zoodanigen, die een uittreksel maken uit eenig werk of uit geregtelijke acten. Meer bepaald dragen de schrijvers van de Pauselijke kanselarij dien naam. Het eerst vindt men melding van hen gemaakt omstreeks het jaar 1350 in eene bul van Benedictus XII. Zij werden door Paulus II wegens hunne omkoopbaarheid ontslagen, maar in lateren tijd wederom ten getale van 72 aangesteld.
Van dezen hebben 12 den rang van praelaat en zitting in het groote kabinet (parco) , weshalve zij Parco majori worden geheeten — 22 behooren tot de lagere geestelijkheid (Parco minori), terwijl de overigen leeken zijn en den naam van examinatoren dragen.
