De Wet op de economische (WED) delicten bevat regels voor de opsporing, de vervolging en de berechting van economische delicten.
Indien een persoon een strafbaar feit pleegt, kan hij ingevolge artikel 27 van het Wetboek van Strafvordering worden aangemerkt als verdachte. In een dergelijk geval kan de verdachte worden vervolgd door de officier van justitie die zijn bevoegdheid ontleent aan het opportuniteitsbeginsel. In beginsel verstaat men onder een strafbaar feit een mishandeling, of een moord; in dergelijke gevallen wordt de verdachte vervolgd op basis van een stafbepaling die staat omschreven in het Wetboek van Strafrecht. Het kan echter ook voorkomen dat een verdachte een strafbaar feit pleegt dat niet staat omschreven in het Wetboek van Strafvordering, maar in één van de bijzondere wetboeken die strafbepalingen voorschrijven. De Wet op de economische delicten is hier één van. Indien een verdachte besluit om bijvoorbeeld giftige stoffen te lozen in een voor eenieder toegankelijk bos, kan de officier van justitie de verdachte vervolgen op grond van de Wet op de economische delicten.
