zijne

betekenis & definitie

zijne - Bezittelijk voornaamwoord
1. zelfstandige vorm van zijn, derde persoon enkelvoud mannelijk
♢ Is dit kopje nu het zijne of is het het jouwe?
2. (verouderd) verbogen vorm van zijn
♢ Zijne Majesteit komt op bezoek.

zijne - Zelfstandignaamwoord
1. zelfstandig gebruikt bezittelijk voornaamwoord: een persoon die tot hem behoort
♢ Deze man is een van de zijnen.