tof

betekenis & definitie

tof - Bijvoeglijk naamwoord
1. (Jiddisch-Hebreeuws) goed, mooi, leuk, fijn
2. populair, gaaf, cool
♢ Dat is de tofste gozer die ik ken.

tof - Zelfstandignaamwoord
1. (Jiddisch-Hebreeuws) 22ste, laatste letter van het alfabet
2. (Jiddisch-Hebreeuws) getal vierhonderd

Woordherkomst
[bijvoeglijk naamwoord]: van Hebreeuws טוב via het Jiddisch en het Amsterdams
[bijvoeglijk naamwoord]: van Jiddisch

Verwante begrippen
Jiddisj ook: tov, Hebreeuws: tav, Jiddisj ook: sof