Wat is de betekenis van sof?

mislukking. zaak die helemaal niet aan de verwachting voldoet; mislukking; zware tegenvaller. Voorbeelden: Het VTM-reclamemonopolie houdt een schending in van de Europese concurrentieregels, en moet daarom worden afgeschaft. Een sof voor VTM op het eerste gezicht, of toch ook weer niet? De Standaard, 1996

(1899) (< Hebr. soph. einde) (Jidd.) teleurstelling. • Sôf, (hebr.), einde. En-sof = de Eindelooze, in de Theosophie vaak gebruikt als naam van God. (En of Ein, hebr. = geen). - Een sof innemen, uitdr. meestal in ongunstigen zin, van iemand, wiens loopbaan slecht eindigt. (Taco H. de Beer en E. Laurillard: Woordenschat, verklaring van...

sof - Zelfstandignaamwoord 1. (Jiddisch-Hebreeuws) (informeel) mislukking, tegenslag, teleurstelling, debacle, afgang ♢ Ten diepste zijn we een sof . 2. (Jiddisch-Hebreeuws) 22ste, laatste letter van het alfabet, in gespirantiseerde versie Woordherkomst [1] Herkomst: Hebreeuws en/of...

(Jidd. < Hebr. soef, vernietigen), strop, fiasco, tegenvaller: Het steentje (diamant) was weg en bleef weg. Dat was effe een sof! MENS2 167.

pech; teleurstelling

a. einde; b. tegenvaller, teleurstelling; c. iets wat lelijk of moeilijk is; het pak zit een sof = zit slecht; hij heeft een sof = hij verkeert in moeilijke omstandigheden; een sof innemen, in moeilijkheden komen; het woord is in de Nederlandse volkstaal opgenomen in de betekenis: tegenvaller, strop en vormt het eerste lid van talrijke Nederlandse...

(Barg.) teleurstelling, tegenvaller; nederlaag

(<Hebr. sauph, einde), I. zn. v., tegenvaller, strop: dat was een sof; sof hebben, een strop hebben; II. bn., slecht, minderwaardig, t.w. als eerste lid in samenst. b.v. een sof advocaat.

(Hebr.) m. tegenslag, slecht verloop, mislukking, teleurstelling.